Łechtaczka (clitoris) to niezwykle istotny, choć często niedoceniony organ kobiecego ciała, który pełni kluczową rolę w odczuwaniu przyjemności seksualnej. 

Wydaje się to dzisiaj niewiarygodne, że pierwsze dokładne badania anatomiczne łechtaczki przeprowadzone zostały dopiero w latach 90. XX wieku.  Dr Helen O’Connell opublikowała w 1998 roku rozprawę doktorską na jej temat. W 2005 roku dokonano dokładne jej obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego uzyskując skan całej jej budowy.  

Łechtaczka powstała z tej samej tkanki embrionalnej co penis męski (zawiązek płciowy). Różnicowanie następuje około 9 tygodnia ciąży pod wpływem hormonów płciowych. U płodów żeńskich, z mniejszą ilością testosteronu, rozwija się nie penis, ale łechtaczka. Łechtaczka posiada około 8000 zakończeń nerwowych (dla porównania: penis ma ich około 4000) co sprawia, że jest szczególnie wrażliwa. Gdy jest stymulowana następuje napływ krwi do ciał jamistych czego konsekwencją jest pobudzenie, a ostatecznie orgazm. Jest jedynym znanym narządem człowieka, którego jedyną funkcją jest dostarczanie przyjemności. 

Zewnętrzna część (żołądź łechtaczki) to tylko wierzchołek znacznie większej struktury. Całkowita długość to około 9-11 cm, z czego większość znajduje się wewnątrz ciała. 

Składa się z:

• • Żołędzi (glans clitoris) – zewnętrznej, widocznej części
  • Ciał jamistych (corpora cavernosa) – dwóch wewnętrznych struktur
  • Odnóg (crura) – przedłużenie ciał jamistych
  • Opuszek przedsionkowych (bulbi vestibuli)

 

Zewnętrzna, widoczna część łechtaczki to tzw. żołądź łechtaczki, która znajduje się w miejscu, gdzie łączą się wargi sromowe mniejsze. Wewnętrzna jej część ma nawet 9-11 cm długości. Większość łechtaczki znajduje się wewnątrz ciała i składa się z dwóch ciał jamistych, które otaczają wejście do pochwy. Są to elastyczne, gąbczaste tkanki wypełnione siecią naczyń krwionośnych, które mogą zwiększać swoją objętość poprzez napływ krwi. Podczas pobudzenia seksualnego łechtaczka wypełnia się krwią i sztywnieje – podobnie jak penis u mężczyzn.

Opuszki przedsionków podczas podniecenia seksualnego wypełniają się krwią, podobnie jak ciała jamiste. Ich napęcznienie powoduje zwężenie wejścia do pochwy. Zwiększają wrażliwość okolicy przedsionka pochwy, a także uczestniczą w produkcji wydzieliny nawilżającej przedsionek pochwy

Większość kobiet (80%) potrzebuje stymulacji łechtaczki do osiągnięcia orgazmu. Stymulacja jest sztuką. Każda kobieta ma inną wrażliwość – co dla jednej osoby jest przyjemne, dla innej może być nieprzyjemne. Nadmierna bezpośrednia stymulacja może być bolesna z racji bardzo dużej jej wrażliwości. Istotna jest dobra komunikacja z mężem dająca możliwość mówienia o swoich potrzebach, poznanie technik stymulacji i dobór odpowiednich pozycji seksualnych.