Kategorie artykułów

Sakrament małżeństwa (37)
Celebracja aktu małżeńskiego (45)
Miłość ludzka w planie Boga (69)
Czystość przedmałżeńska (15)
Płodność i planowanie dzieci (36)
Początek życia ludzkiego (10)
Wychowanie seksualne dzieci (10)
Orgazm (18)
Inicjacja, gra wstępna (33)
Ciąża i diagnostyka prenatalna (12)
Leczenie niepłodności (11)
Wstrzemięźliwość seksualna (42)
Poronienie (4)
Menopauza (5)
Choroby, trudne sytuacje (67)
Masturbacja (15)
Pornografia (13)
Seksoholizm (9)
Środki antykoncepcyjne (29)
In vitro (11)
Syndrom poaborcyjny (7)
Modlitwy małżeńskie (6)
Pożądliwość serca (54)
Podejście do grzechów seksualnych (57)
Historia i nowoczesność (35)
Stereotypy (51)
Zdrada (11)
Historie z życia (43)
O nas Kontakt

WESPRZYJ NAS

Inseminacja a nauka Kościoła Katolickiego

Inseminacja a nauka Kościoła Katolickiego

Pragnienie biologicznego rodzicielstwa kochających się małżonków z różnych przyczyn  bywa nie możliwe do zrealizowania lub bardzo trudne do osiągnięcia. Medycyna idzie z pomocą parom, które spotkały się z problemem niepłodności, jednak nie wszystkie metody jakie poleca są dobre moralnie.

 

Wysoce skuteczne i moralne są tu metody jakie proponuje Naprotechnologia. Dla każdej pary ustalany jest indywidualny program terapii i leczenia. Są również małżeństwa, które w sytuacji braku biologicznego potomstwa decydują się na adopcje. Często bywa tak, że adoptowane potomstwo otwiera w matkach i ojcach pokłady rodzicielstwa tak mocno, że wkrótce po adopcji stają się również rodzicami biologicznymi.
Poza metodami leczącymi niepłodność istnieją również metody sztucznego zapłodnienia. Nie leczą one choroby, ale próbują ją obejść. Do takich należą m in. Metoda In vitro i metoda INSEMINACJI.

 

CZYM JEST METODA INSEMINACJI?

Inseminacja jest techniką sztucznego zapłodnienia polegającą na wstrzyknięciu pobranej wcześniej od mężczyzny spermy do szyjki macicy bez odbycia stosunku płciowego. Zabieg ten stosowany jest zazwyczaj gdy kobieta nie może mieć dzieci z mężczyzną na drodze naturalnego stosunku seksualnego. Wyróżniamy dwa rodzaje inseminacji:
-Inseminacja homologiczna – wcześniej pobrane nasienie męża przenoszone jest do narządów rodnych żony
-Inseminacja heterologiczna – stosuje się w niej nasienie dawcy innego niż mąż lub zapłodnienie płynem nasiennym męża, komórki rozrodczej, która nie pochodzi od jego żony.

 

INSEMINACJA HOMOLOGICZNA – OCENA MORALNA

Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 2377, podkreśla, że inseminacja homologiczna (w ramach małżeństwa) jest moralnie niedopuszczalna, ponieważ przekazywanie życia nie jest chciane jako owoc aktu małżeńskiego. Kościół broni współżycia seksualnego jako ludzkiej drogi poczęcia człowieka. Akt seksualny jest nie tylko aktem biologicznym, ale i głęboko duchowym. Jednoczy kochających małżonków. Gdy jest podejmowany z zamiarem poczęcia dziecka jest wyrazem szczególnej relacji między nimi. W przeciwieństwie do tak rozumianej miłości inseminacja jest metodą czysto techniczną opartą na założeniu, że poczęcie dziecka jest procesem czysto biologicznym. Instrukcja Kongregacji Nauki Wiary Donum vitae stanowczo zabrania sztucznej inseminacji zastępującej akt małżeński. Dziecko winno być owocem miłości swoich rodziców. Nie może być ani chciane, ani poczęte jako rezultat interwencji technik medycznych i biologicznych; oznaczałoby to sprowadzenie go do poziomu przedmiotu technologii naukowej. Nikt nie może uzależniać przyjścia na świat dziecka od skuteczności technicznej. (DV II, 4)

W Donum vitae znajduje się także ważne rozróżnienie: Sztuczne zapłodnienie homologiczne w obrębie małżeństwa jest niedopuszczalne, za wyjątkiem przypadku, w którym środek techniczny nie zastępuje aktu małżeńskiego, lecz ułatwia i pomaga w osiągnięciu jego naturalnego celu. (DV II, 6) Jeżeli środek techniczny nie zastępuje aktu małżeńskiego wtedy jego stosowanie jest moralne.

 

INSEMINACJA HETEROLOGICZNA- OCENA MORALNA

Zapłodnienie kobiety nasieniem mężczyzny innego niż jej mąż sprzeciwia się jedności małżeńskiej, godności małżonków, właściwemu powołaniu rodziców oraz prawu dziecka do poczęcia się w małżeństwie i z małżeństwa. W żaden sposób nie można uznać za godziwe zastosowanie takiego zabiegu. Nie dość, że odbywa się on z pominięciem pełnego aktu seksualnego męża i żony, to jeszcze biologiczny rodzic często nie jest nawet znany. W takim poczęciu nie może być nawet mowy o wypełnianiu woli Bożej.

 

PODSUMOWANIE

Kościół Katolicki nie jest nieczuły wobec problemów niepłodności. Dąży jednak, by pragnienie posiadania potomstwa nie wpłynęło krzywdząco na małżonków. Mowa tu również o negatywnym wpływie na duszę ludzką i godność dziecka Bożego. Dlatego też zastrzeżenia wobec sztucznej ingerencji w życie ludzkie, katolicy powinni traktować jako wyraz prawdziwej troski Matki Kościoła wobec swoich dzieci.

 

Mgr Joanna Kwiecień


 

Bibliografia:
Katechizm Kościoła Katolickiego , Poznań 1998
Kongregacja Nauki Wiary, Donum vitae, 1988
Ks. A. Kokoszka, Moralność życia małżeńskiego, Tarnów 2005
http://www.oaza.pl/cdz/nieplodnosc/140-wtpliwoci-moralne-zwizane-z-badaniem-nasienia
http://www.opoka.org.pl/varia/poradnik/malzenstwo_rodzina16.html
http://klinikanieplodnosci.pl/inseminacje.html


Podobne artykuły: